Voor de duidelijkheid: Ik bedoel in dit schrijven met pijn zowel fysieke pijn als mentale/emotionele pijn.

Iedereen heeft wel eens een pijntje in zijn leven. We kunnen daarmee over het algemeen goed omgaan. Maar wat nu als de pijn telkens terug komt. Als we er telkens last van hebben? Hoe ga je daarmee dan om?

Pijn(tjes) zullen er altijd zijn!

Het leven zit vol met pijn. Van het opstaan in de vroege morgen, het verdragen van de snerpende stem van de buurvrouw tot gewrichtspijn die niet meer over gaat, van bullebakken die je afsnauwen, asociale mensen tot onrecht, etc etc.
Maar toch valt er met de pijn wel te leven.

De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest….

Wanneer gaat pijn over in lijden?

Het zijn vaak onze eigen gedachten, ons eigen taalgebruik, dat ervoor zorgt dat we veel meer last hebben van de pijn, dan hoeft. We doen het onszelf vaak aan. Want o wat vinden we onszelf toch zielig. En we denken dan”zie je wel” of “dat moet mij weer overkomen” als iets alledaags ons overkomt. We gaan erover klagen, we gaan zielig doen, we gaan onszelf vergelijken met de ander (waarvan we de pijn helemaal niet kennen) en zeggen dan: “die heeft ook altijd geluk”.

Pijn is onvermijdelijk, lijden is optioneel

Hoe zo weinig mogelijk te lijden: acceptatie

Acceptatie is het toverwoord als het gaat om het beter verdragen van pijn. Want als we eenmaal accepteren dat pijn er nu eenmaal altijd is of kan zijn, dan stoppen we tenminste de negatieve gedachten die ons laten lijden. Dan stoppen we met het koppelen van zoveel rare woorden aan onze pijnen en pijntjes dat we uiteindelijk zelfs negatief zijn en blijven ook als de pijn al weg is.

Acceptatie is een onderdeel van de ACT methode die ik graag gebruik binnen mijn coaching.

Fred Steetsel
Ontspannu!
Mentalcoach en Burnoutbegeleider