Een typisch eerste coachingsgesprek

“Goedemorgen mevrouw… mag ik Tineke zeggen?”

Zeg ik tegen de persoon die ik voor me zie. Iemand fijn begroeten is vaak al het eerste wat ervoor zorgt dat hij of zij zich op het gemak voelt.

Ik heb er een lekker kopje koffie bij gepakt en vraag aan Tineke om zich ook wat comfortabel te settelen. Ze gaat buiten zitten.

In gesprek gaan op onze eigen plaats en tijd

We zitten tegenover elkaar, ieder achter zijn/haar scherm. Dat is even wennen, maar de ervaring leert dat het snel gewoner wordt. Persoonlijker ook!

Tineke is thuis in Utrecht. De kinderen zijn net de deur uit en ze heeft een uurtje voordat ze naar het werk moet. Daarom hebben we ook nu afgesproken. Ik zit op mijn werkplek in Zoetermeer.

Ik zie dat Tineke graag ver weg kijkt, alsof ze zich iets voor de geest wil halen. Daarover begin ik het gesprek. Waar haar gedachten naartoe gaan? En al pratend komen we er al snel achter dat Tineke erg ongelukkig is met haar buurvrouw. “Vanmorgen nog, dat mens bemoeit zich met alles! Ja sorry hoor, maar dat moest ik kwijt.” laat Tineke me nogal opgewonden, bijna boos, weten.

 “Tineke is thuis in Utrecht. Ik zit op mijn werkplek in Zoetermeer. “

Zo, dat is nogal een binnenkomer. Toch is dat niet waarover Tineke wilde praten. In haar e-mail had ze me verteld dat ze veel stress op het werk ondervond. Steeds meer op haar bordje, en de waardering? Die liet heel erg op zich wachten.

En met die stress was ze op zoek gegaan naar iemand die haar wat stress-tips kon geven. Ja en toen was “Ontspannu!” snel gevonden.

Doel van de coaching

Ik leg haar uit hoe ik werk, met duidelijke coachings-trajecten. En dat zij zelf verantwoordelijkheid zal moeten nemen en vraag haar wat ze met onze gesprekken wil bereiken: welk resultaat haar gelukkiger zou maken? Tineke vindt dat erg moeilijk te beantwoorden. Zelf vermoed ik dat Tineke onvoldoende assertief is, maar dat is zo’n container begrip. Kortom die gedachte zet ik opzij en we gaan verder “exploreren” zoals we dat in de coaching noemen.

“Ik leg haar uit hoe ik werk, met duidelijke trajecten. En dat zij zelf verantwoordelijkheid zal moeten nemen”

Al pratend komen we er achter, dat de lastige situaties zowel privé als op het werk te vinden zijn en vrijwel altijd hebben ze te maken met de interactie met een bepaald “soort” mensen. “Die lui denderen gewoon over je heen. En dat zeg ik niet alleen hoor, dat zeggen mijn collega’s ook!”
Natuurlijk vraag ik door… “Wat bedoel je met een soort mensen?” En ook vraag ik:”En zijn er ook situaties waarin je hiervan geen last heb?”

Zo heen en weer pratend zijn we al snel een half uur verder. We formuleren samen het doel en ik geef aan dat dit doel best een beetje mag worden aangepast, maar dat we hiermee een mikpunt hebben. Daarmee wordt de coaching tastbaar en het resultaat meetbaar.

Samenvatting en huiswerk meegeven

Vast onderdeel van mijn coaching is het huiswerk. Dat ontvangt ze samen met een kort verslag van ons gesprek in de e-mail. Natuurlijk is er al genoeg om over na te denken na zo’n intensief gesprek. En daarnaast geef ik huiswerk mee zodat we de volgende keer een duidelijke en handige ingang hebben.

In het geval van Tineke leek het me handig dat ze voor zichzelf (en mij) een lijstje zou maken van situaties waarmee ze moeite had en hoe ze daarmee om ging.

We spreken af voor over een weekje.

Het vervolg van ons eerste gesprek

In het tweede gesprek hebben we gekeken naar wat nu precies datgene is wat de ander doet en wat Tinekes reactie daarop is. Wat is er nu echt aan de hand? Het was een enorme spiegel voor Tineke. Ze ging voelen dat ze de dingen veel te hoog liet oplopen, waarna de bom barstte. Dat maakte haar erg verdrietig. Ook begon ze zich meer bewust te worden dat haar uitleg van situaties wel erg gekleurd was. En daarna zijn we gaan kijken naar hoe het anders zou kunnen.

“Ze ging voelen dat ze de dingen veel te hoog liet oplopen, waarna de bom barstte. Dat maakte haar erg verdrietig….”

Afronding

En een paar gesprekken later en na veel oefening, met vallen en opstaan heeft Tineke geleerd om zich anders op te stellen. Haar buurvrouw verandert ze niet, en ook haar chef niet. Maar door er anders tegen aan te kijken en op tijd voor zichzelf op te komen (naar haar gevoel te luisteren en ernaar te handelen) liep het niet meer zo hoog op.

Ik ben ervan overtuigd dat ze nu beter bestand is tegen deze uitdagingen en sterker en gelukkiger in het leven staat.
P.S. Voor de anonimiteit: de naam Tineke is natuurlijk niet haar echte naam.

Ook hulp vragen via Skype of Facetime?

Wil jij ook eens rustig op een rijtje zetten waar nu eigenlijk je stress vandaan komt? Of weet je dat wel maar heb je geen idee hoe dat aan te pakken?  Lees op mijn pagina over (stress) coaching meer over de aanpak.